Psychoterapia grupowa opiera się na założeniu, że problemy psychologiczne mają źródło w relacjach z innymi ludźmi i w tych relacjach się przejawiają. Dlatego indywidualne trudności są widoczne i odczuwalne również w grupie terapeutycznej, w relacjach z uczestnikami, z całą grupą i z prowadzącymi psychoterapeutami. Mogą być w grupie przeżywane, a także poddawane refleksji i rozumieniu. Grupa staje się wtedy środowiskiem terapeutycznym, które sprzyja uczeniu się przez doświadczenie, poznawaniu siebie, innych ludzi i naszych związków z nimi. Stwarza warunki do uświadamiania sobie własnych wzorców kontaktowania się z ludźmi i tego, jak budujemy z nimi relacje. Daje możliwość poznawania nawykowych sposobów myślenia, przeżywania, zachowania, a także wynikających z nich konsekwencji. Grupa terapeutyczna sprzyja poszerzeniu i pogłębieniu świadomości, zwiększaniu odpowiedzialności i możliwości wyboru, co może stanowić początek zmian i sprzyjać własnemu rozwojowi.
Dla kogo?
Psychoterapia grupowa jest dobrą formą pomocy:
- dla osób, które doświadczają trudności w stworzeniu i utrzymaniu intymnego związku;
- dla osób, które nie są w stanie stworzyć i utrzymać relacji przyjacielskich lub mają z tym trudności;
- dla osób, które doświadczają pustki i poczucia braku sensu życia;
- dla osób, którym stale towarzyszy napięcie i niepokój.
A także dla tych, którzy skarżą się na następujące problemy w relacjach z ludźmi i grupami:
- są nadmiernie wycofani, nieśmiali, osamotnieni;
- są nadmiernie impulsywni, zbyt szybko ulegają uczuciom i przechodzą do działania;
- unikają konfrontacji, nie podejmują rywalizacji;
- mają problemy w rozpoznawaniu, doświadczaniu, wyrażaniu uczuć;
- nie rozumieją zachowań, reakcji i uczuć innych ludzi, swoich bliskich;
- są nadmiernie skłonni do intelektualizowania, racjonalizowania;
- są agresywni w sposób bierny;
- boją się swojego gniewu i gniewu innych;
- boją się bliskości;
- nie potrafią kochać;
- nie potrafią przyjmować miłości, czułości, tkliwości, przyjaźni, serdeczności;
- nie potrafią się cieszyć, bawić, zachowywać spontanicznie;
- myślą o sobie (albo inni mówią o nich), że są nudni, nieatrakcyjni;
- nie realizują się w pracy;
- sabotują swoje sukcesy.
Dla osób z problemami w relacjach z ludźmi psychoterapia grupowa wydaje się najlepszą propozycją. Jednak jeśli problemy te są szczególnie nasilone –np. gdy ktoś nigdy nie był w bliskim związku, a w sytuacjach grupowych najczęściej doświadczał napiętnowania i odrzucenia – potrzebnych może być kilka sesji przygotowujących do udziału w grupie terapeutycznej albo wcześniejsza psychoterapia indywidualna (lub też równoległa psychoterapia grupowa i indywidualna).
O formie pomocy decyduje konsultujący terapeuta.